Dynamisch, strategisch en opwindend, volleybal heeft de harten van miljoenen fans over de hele wereld veroverd. Maar waar begint de geschiedenis van deze populaire sport, welk land wordt beschouwd als de bakermat van volleybal en hoe heeft de sport zich ontwikkeld van een eenvoudig sportspel tot een Olympische discipline die iedereen kent? Het antwoord ligt aan het einde van de 19e eeuw, toen de vindingrijkheid van één man de geboorte gaf aan een nieuw soort teamcompetitie.
De Verenigde Staten: dit land wordt beschouwd als de geboorteplaats van een van de meest dynamische en opwindende sporten. In 1895 introduceerde William J. Morgan, directeur lichamelijke opvoeding van de YMCA, in Holyoke, Massachusetts, een nieuw spel dat elementen van basketbal, honkbal, tennis en handbal combineerde. Het spel werd gecreëerd voor jonge mensen die een alternatief voor basketbal nodig hadden met minder contact en minder trauma en werd “Mintonette” genoemd.
Morgan’s belangrijkste idee was om een activiteit te creëren die toegankelijk was voor mensen van verschillende leeftijden en fitnessniveaus. De bal moest door het net bewegen zonder de grond te raken en de teams konden met de bal omgaan door sprongen, passes en schoten te combineren. Het spel kreeg later de naam “volleybal” vanwege de duidelijke noodzaak om de bal over het net in de lucht te krijgen, van het Engelse woord “volley”.
Sindsdien is volleybal onderdeel geworden van de Amerikaanse cultuur en begint het ook buiten de Verenigde Staten aan populariteit te winnen. De regels zijn voortdurend verbeterd, waardoor het spel steeds dynamischer en spectaculairder is geworden.
De vraag waar volleybal voor het eerst verscheen heeft een duidelijk antwoord: de stad Holyoke, Massachusetts, in de Verenigde Staten. De eerste demonstratie van het spel vond plaats in 1896 in het gymnasium van de YMCA-school. Tijdens deze presentatie legde Morgan de basisprincipes en eerste regels van volleybal uit. Het spel bestond uit twee teams van negen spelers en het net was 198 centimeter hoog. De deelnemers moesten de bal over het net gooien en ervoor zorgen dat de bal niet aan hun kant van het veld terechtkwam.
De snelheid en flexibiliteit van het spel maakten volleybal populair bij verschillende leeftijdsgroepen. De eerste ballen waren gemaakt van leer en bestonden uit drie delen, en de activiteit zelf vereiste geen dure uitrusting of ingewikkelde velden. Binnen een paar jaar werd volleybal onderdeel van het programma voor lichamelijke opvoeding bij YMCA’s in heel Amerika.
De eerste volleybalregels, voorgesteld door William Morgan, verschilden van de huidige regels. Het net was 198 centimeter hoog en het aantal spelers per team kon variëren van 6 tot 9. De wedstrijd werd gespeeld tot 21 punten. De wedstrijd werd gespeeld tot 21 punten. De wedstrijd werd gespeeld tot 21 punten en het was toegestaan om met elk lichaamsdeel boven het middel te slaan.
Later werden de regels aangepast en verduidelijkt. In 1916 werd het principe van drie slagbeurten door één team voordat de bal het net passeerde geïntroduceerd. In de jaren 1920 stelde de YMCA duidelijke eisen aan de grootte van de baan en introduceerde de regel dat er van achter de basislijn geserveerd moest worden. Deze veranderingen maakten het spel gestructureerder en leuker.
De evolutie van de regels ging door in de 20e eeuw. De hoogte van het net werd vastgesteld op 243 centimeter voor mannen en 224 centimeter voor vrouwen. Het scoresysteem werd ook aangepast, wat leidde tot het rallypuntensysteem dat vandaag de dag nog steeds wordt gebruikt.
Nadat volleybal voor het eerst opdook in de Verenigde Staten, verspreidde het zich niet alleen snel over het land, maar over de hele wereld. Azië en Europa waren de eersten die de sport omarmden, waar het een grote aanhang vond onder jongeren en studenten. Tijdens de Eerste Wereldoorlog introduceerden Amerikaanse soldaten volleybal in Europese landen, waardoor de sport populairder werd.
In 1947 werd de Internationale Volleybalfederatie (FIVB) opgericht en kreeg de taak om de regels te standaardiseren en de wereldkampioenschappen te organiseren. Het eerste wereldkampioenschap voor mannen werd gehouden in 1949 en het eerste wereldkampioenschap voor vrouwen in 1952. Deze wedstrijden werden de belangrijkste fase in de ontwikkeling van de sport.
Een speciale plaats wordt ingenomen door olympisch volleybal, dat zijn debuut maakte op de Spelen van Tokio in 1964. Sindsdien is het een van de populairste sporten geworden. De ontwikkeling van beachvolleybal in de jaren 1990 droeg ook bij aan de populariteit van de sport, waardoor het toegankelijk werd voor miljoenen buitensporters.
Volleybal in Rusland begon zich in de jaren 1920 te ontwikkelen dankzij fitnessenthousiastelingen die het spel uit Europa lieten overkomen. In de USSR werd volleybal opgenomen in het systeem voor lichamelijke opvoeding en werd het al snel een van de populairste sporten. Sovjetteams behaalden opmerkelijke resultaten op het internationale toneel en wonnen wereldkampioenschappen en Olympische Spelen.
Het nationale team van de USSR won gouden medailles op de eerste Olympische volleybalspelen in 1964 en herhaalde dit succes in 1968 en 1980. De Sovjetvolleyballers Yuri Chesnokov en Inna Ryskal werden symbolen van die tijd en inspireerden een nieuwe generatie atleten.
Tegenwoordig zet Rusland de traditie voort door deel te nemen aan internationale toernooien en jeugdcompetities te ontwikkelen. De infrastructuur die in de USSR werd gecreëerd, blijft dienen als basis voor de ontwikkeling van nieuwe kampioenen.
De geschiedenis van volleybal is rijk aan uitzonderlijke persoonlijkheden die hun stempel hebben gedrukt op de ontwikkeling en popularisering van de sport. Als je hun prestaties kent, begrijp je beter hoe het spel in de loop van de decennia is veranderd en welke inspanningen nodig waren om het te verbeteren.
Er zijn veel spelers over de hele wereld van wie de naam voor altijd in de geschiedenis gegrift staat. Hun bijdrage aan de ontwikkeling en popularisering van het spel is van onschatbare waarde. Onder hen:
Het antwoord op de vraag welk land wordt beschouwd als de bakermat van volleybal ligt in de wortels van de sport. De Verenigde Staten waren het startpunt voor de opkomst en ontwikkeling van het spel, dankzij het enthousiasme en de vindingrijkheid van William Morgan. Het is belangrijk om de oorsprong van het spel te begrijpen om de reis te kunnen waarderen die het heeft afgelegd van een eenvoudig tijdverdrijf in YMCA sportscholen tot een van de populairste sporten ter wereld.
Als we de geschiedenis kennen, kunnen we de tradities en prestaties van vroegere atleten respecteren. Elk element van het spel – van regels tot tactiek – is door de decennia heen gevormd en weerspiegelt de cultuur en de tijdgeest. Vandaag de dag brengt volleybal mensen van alle leeftijden en nationaliteiten samen en herinnert het ons eraan dat de wortels teruggaan tot het einde van de 19e eeuw in Massachusetts, VS.
Welk land wordt beschouwd als de bakermat van volleybal? Zonder twijfel de Verenigde Staten. Hier ontwikkelde William Morgan in 1895 een nieuw spel dat elementen van verschillende sporten combineerde en een nieuwe vorm van teamcompetitie bood. Vandaag de dag is volleybal een Olympische sport waar miljoenen mensen over de hele wereld van genieten.
Op het veld wint niet de meest springerige, maar degene die sneller denkt. Hoe de reactie in volleybal te verbeteren is een vraag waarvan de uitkomst van de wedstrijden afhangt. De bal vliegt met een snelheid tot 130 km/u, en de beslissing moet in slechts 0,25 seconden worden genomen. Elke vertraging leidt tot een misser. …
Волейбольные звезды — иконы стиля, кумиры миллионов
nl 
ru 
de 
en 
ar 
es 
hi 
fr 
it 
pt 
el